ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის სოფლების – ღადოლარისა და მოდეგამის დამაკავშირებელი საავტომობილო გზის აღდგენა დაიწყო და დაახლოებით 1 კილომეტრის მონაკვეთზე დაიგო ასფალტი, 2025 წელს კი, უკვე გზის დარჩენილ ნაწილზე, სოფელ მოდეგამის ცენტრამდე უნდა შევიდეს ბეტონის საფარიანი გზა.
აღნიშნული საავტომობილო გზის მოასფალტებას სოფლის მოსახლეობა ათწლეულები ითხოვდა, რადგან ეს ყველაზე რთულ და გაუვალ საგზაო მონაკვეთს წარმოადგენს და მოქალაქეები პრობლემებს განსაკუთრებით ზამთრის პერიოდში, თოვლის მოსვლისას აწყდებოდნენ.
ერთ-ერთი პირველი, ვინც ღადოლარი-მოდეგამის საგზაო მონაკვეთის აღდგენას დაჟინებით ითხოვდა, სსიპ ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის სოფელ მოდეგამის საჯარო სკოლის დირექტორი, ბატონი ოგანეს ჩახალიანი იყო, რომელმაც ადგილობრივი ხელისუფლების წინაშე სხვადასხვა დროს არაერთხელ დააყენა ეს საკითხი.
ბოლოს მან საჯაროდ, მედიის მეშვეობით მიმართა მთავრობას და სოფლისთვის გზის აღდგენა და ბუნებრივი აირის შეყვანა კიდევ ერთხელ მოითხოვა. ამასთან, მან გააფრთხილა ხელისუფლება, რომ მათი მხრიდან საკითხის მოუგვარებლობა კიდევ უფრო გააღრმავებდა მიგრაციის ისედაც მზარდ პროცესს და სოფელი დაცლის წინაშე აღმოჩნდებოდა.
„მინდა მადლობა ვუთხრა თქვენს ორგანიზაციას, რადგან თქვენ მიერ გამოქვეყნებული სტატიის შემდეგ დაიძრა საკითხი, დიდი ყინული გალღვა და ჩვენი ნანატრი ოცნება, გზის აღდგენა დაიწყო. თქვენთან თანამშრომლობა ძალიან სასარგებლო აღმოჩნდა ჩვენთვის, რადგან ჩვენი ათწლეულების ოცნების ახდენა თქვენი წყალობით დაჩქარდა. ამას წლები ველოდით, უფრო სწორად, წლები კი არა, ათწლეულები. თუმცა გვჯეროდა, რომ ბოლოს და ბოლოს მდგომარეობა შეიცვლებოდა და აქაც გაკეთდებოდა ნორმალური გზა.
„თქვენ წარმოიდგინეთ, ჯერ კიდევ კომუნისტური წლებიდან მოყოლებული, ვინც კი ამოვიდოდა ჩვენთან ხელისუფლების წარმომადგენელი, იქიდან მოყოლებული ვთხოვდით ამ საკითხის მოგვარებას და ჩვენი ოცნება სულ ახლახან ახდა, თუმცა კი ნაწილობრივ, რადგან ჯერ მხოლოდ 1 კილომეტრზეა დაგებული ასფალტი და სოფლის ცენტრამდე, სკოლის შენობამდე კიდევ დარჩენილია დაახლოებით 2,5 კილომეტრი, მაგრამ ის ფაქტი, რომ ღადოლარიდან ჩვენი სოფლისა და ბაკურიანისაკენ მიმავალი გზების გასაყარამდე უკვე დაიგო ასფალტი, ძალიან მნიშვნელოვანია, რადგან სწორედ ეს მონაკვეთი იყო ყველაზე გაუვალი და მოუწესრიგებელი, თან ყველაზე დიდი აღმართიანი და მიხვეულ-მოხვეული მონაკვეთი.
„ჩვენი სოფლიდან ახალქალაქამდე 28 კილომეტრია და ეს ყველაზე არახელსაყრელი მონაკვეთი იყო, განსაკუთრებით ზამთრის პერიოდში. ახლა კი თავადაც ნახავდით ამოსვლისას, თუ როგორი კომფორტულია აქ გადაადგილება. მადლობა ხელისუფლებას, ყველა ზემდგომ ორგანოს, რომელმაც თავისი დაპირება შეასრულა და ბოლოს და ბოლოს დაგვადგა საშველი. ახლა უკვე ჩემი თანასოფლელები და სტუმრები ძალიან თავისუფლად და კომფორტულად გადაადგილდებიან ამ გზაზე და ყველას მადლობას მოვახსენებ, ვინც ამისათვის გაისარჯა. ასევე, ჩვენი პედაგოგების, მოსწავლეების, მშობლების და მთელი სოფლის სახელით მადლობას გეუბნებით, რადგან სწორედ თქვენ გამოაქვეყნეთ პირველმა სტატია მიმდინარე წლის მაისის ბოლოს აღნიშნული პრობლემის შესახებ და ამის შემდეგ ინტესიური კავშირი გქონდათ ჩვენი მუნიციპალიტეტის ხელმძღვანელობასთან, საქართველოს პარლამენტის წევრთან ჩვენი მუნიციპალიტეტიდან, ბატონ სამველ მანუკიანთან, რომ ეს პრობლემა დროულად მოგვარებულიყო“, – განაცხადა ოგანეს ჩახალიანმა.
მისივე თქმით, წინასაარჩევნოდ ადგილობრივი ხელისუფლების პირველი პირები სტუმრობდნენ სოფელს და დაპირება მისცეს მოსახლეობას, რომ 2025 წლის ბოლომდე დაასრულებენ დარჩენილი მონაკვეთის აღდგენას.
„ოქტომბერში ჩვენი დეპუტატი სამველ მანუკიანი, მერი მელქონ მაკარიანი და საკრებულოს თავმჯდომარე ნაირი ირიციანი იმყოფებოდნენ მოდეგამში. მაშინ საგზაო სამუშაოები ჯერ კიდევ მიმდინარეობდა და გვითხრეს, რომ 2025 წელს დასრულდებოდა დანარჩენი მონაკვეთი, დაახლოებით 2,5 კილომეტრი, რა თქმა უნდა ეს კარგი დაპირებაა და საბოლოოდ ამოასუნთქებს სოფელს.
„მაგრამ ვფიქრობ, ამასთან ერთად ძალზე საშური საქმე იქნებოდა მოდეგამის გადასახვევიდან ბაკურიანისაკენ მიმავალი გზის აღდგენა. ამ გზას სტრატეგიული მნიშვნელობა აქვს, რადგან ახალქალაქის მუნიციპალიტეტი პირდაპირ, უმოკლესი გზით უკავშირდება ბაკურიანს, ჩვენს მეზობელ ბორჯომის მუნიციპალიტეტს და შემდეგ უკვე ხაშურს, რომელიც სატრანზიტო და საკვანძო ქალაქია, სადაც სავაჭრო ქსელი კარგადაა განვითარებული.
„ამ გზის რეაბილიტაციით ახალქალაქის მცხოვრებლებს საშუალება მიეცემათ ასპინძისა და ახალციხის გვერდის ავლით მოხვდნენ ბორჯომსა და ხაშურში და იქიდან უკვე თბილისში. თუ ეს გზა გაკეთდა, პირდაპირ გეტყვით, რომ ისტორიული ამბავი იქნება ჩვენი რეგიონისთვის.
„არის ასეთი შემთხვევები, რომ ტურისტები ხშირად შედიან შეცდომაში იმის გამო, რომ ჯი-პი-ესის სისტემით ისინი ახალქალაქიდან ბორჯომში გადასვლას ადვილად მიიჩნევენ, მოდიან ჩვენს სოფელში და როცა გზას შეხედავენ, გვეკითხებიან, რამდენადაა შესაძლებელი მსუბუქი ავტომანქანებით გადასვლა ბაკურიანში, ჩვენ ვუხსნით, რომ ეს ზაფხულშიც კი არ არის შესაძლებელი, ხოლო ზამთარში, როცა თოვლს დებს, მაღალი გამავლობის ავტოტრანსპორტისთვისაც კი გაუვალია ეს მონაკვეთი. ჩვენ ვუხსნით, რომ უკან უნდა გაბრუნდნენ ახალქალაქში და იქიდან უკვე ასპინძის და ახალციხის გავლით მოხვდნენ მათთვის სასურველ ადგილას. ეს კი სულ მცირე 100 კილომეტრით აგრძელებს გზას.
„არადა, ჩვენი სოფლიდან ბაკურიანამდე სულ რაღაც 25 კილომეტრია, უფრო ნაკლები, ვიდრე ახალქალაქამდე მანძილი – ჩვენი სოფლიდან ახალქალაქამდე 28 კილომეტრია – და თუკი ეს საავტომობილო გზა აღდგება, ბუნებრივია, ჩვენ ხაშურში და თბილისში წასასვლელად ამ გზას გამოვიყენებთ, რადგან ეს უმოკლესი გზაა დედაქალაქამდე. ეს 200 კილომეტზე ოდნავ მეტია, არადა ახლა მოდეგამიდან, ახალქალაქის, ასპინძისა და ახალციხის გავლით, 320 კილომეტრს გავდივართ თბილისამდე, სადღაც 120 კილომეტრით მეტს. წარმოიდგინეთ, რამხელა შეღავათი იქნებოდა ამ სტრატეგიული მნიშვნელობის საავტომობილო გზის აღდგენა მიმდებარე სოფლების მოსახლეობისათვის და მე ვიტყოდი მთელი რეგიონისათვის, ამით ხომ ტურისტული ნაკადებიც საგრძნობლად გაიზრდება და სოფლის მოსახლეობასაც ახალი შესაძლებლობები გაუჩნდება“, – თქვა ოგანეს ჩახალიანმა.
სკოლის დირექტორი სოფლის განვითარებისა და მოსახლეობის ადგილზე დამაგრებისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვან საკითხად მიიჩნევს სოფელში ბუნებრივი აირის შეყვანას, რაც მისი თქმით, იმის წინაპირობას შექმნის, რომ მიგრაციის პროცესი შეჩერდეს.
„ისევ ჩვენს დეპუტატს, ბატონ სამვლე მანუკიანს მოვიშველიებ. მან გვითხრა, რომ მთავრობის გადაწყვეტილებით, 2025 წელს ახალქალაქის მუნიციპალიტეტის იმ სოფლებში, სადაც დღემდე გაზი არ არის, უნდა დაიწყოს ბუნებრივი აირის შემოყვანი სამუშაოები. საუბარი ამ ეტპაზე, რამდენადაც ვიცი არის ჩვენს სოფელზე, მოდეგამზე, ასევე დიდ სამსარზე, პატარა სამსარზე და ბუზავეთზე. არ ვიცი, ეს ჯერ მხოლოდ დაპირებაა, მაგრამ იმედი გვაქვს, რომ ეს დაპირება აუცილებლად შესრულდება. საავტომობილო გზის მოასფალტებაც დაპირება იყო დიდი ხნის განმავლობაში, მაგრამ ბოლოს და ბოლოს ამ წელს ნაწილობრივ გააკეთეს. ასევე, ვიმედოვნებთ, რომ გაზსაც შემოიყვანენ. ეს არც ისე რთული მოსაგვარებელი საკითხია, რადგან, როგორც წინა ინტერვიუში გითხარით, ჩვენი სოფლიდან სულ რაღც 600 მეტრში უკვე კარგა ხანია სარგებლობენ ბუნებრივი აირით.
„იმის გამო, რომ სოფელს ბოლო ათწლეულები არც გზა ჰქონდა და არც გაზი, მოსახლეობის დიდმა ნაწილმა დატოვა აქაურობა და საცხოვრებლად ქვეყნიდან წავიდა. ახლა გზასთან ერთად თუ გაზსაც გააკეთებენ, ვფიქრობ, რომ მიგრაციის პროცესი შედარებით შეჩერდება. ამჟამად უმეტესობა ძირითადად რუსეთის ფედერაციაში მიდის საცხოვრებლად და მხოლოდ ცოტაღა სომხეთში. ჩემი შვილიც რუსეთში ცხოვრობს და თუკი აქ შეიქმნება უკეთესი პირობები, ალბათ ისიც იფიქრებს უკან დაბრუნებაზე, რადგან მან თბილისში მიიღო უმაღლესი განათლება, ტურიზმის აკადემია დაამთავრა. როგორც მისი ლექტორები ამბობდნენ, კარგი სპეციალისტია. მე არ შემიძლია ჩემი შვილის შეფასება, თუ როგორი სპეციალისტია, მაგრამ მისი ლექტორების შეფასების მჯერა. სამწუხაროდ, ისიც წავიდა, როგორც ახალგაზრდების უმეტესობა და სოფელში ძირითადად უფროსი თაობაა დარჩენილი.
„გაზის შემოყვანის შემდეგ საშუალება გვექნება, რომ სკოლაში შეშის ღუმელები ცენტრალური გათბობით ჩავანაცვლოთ. ეს კი უფრო კომფორტულ გარემოს შექმნის. ყოველ წელს შეშისთვის თითოეული ოჯახი მინიმუმ 1500-1600 ლარს მაინც ხარჯავს. შეშა ბაკურიანიდან, ბორჯომიდან ამოაქვთ. ამით ხომ ტყეც ნადგურდება.
„ამასთან, ისიც უნდა ითქვას, რომ ოჯახების დიდ ნაწილს უჭირს შეშის საფასურის გადახდა, რადგან მათ არ აქვთ სამუშაო და მხოლოდ იმაზე არიან დამოკიდებული, გაყიდიან თუ ვერა თავიანთ მოწეულ კარტოფილს ან შინაურ ცხოველებს. ბუნებრივია, გაზის სოფელში შემოყვანა უფრო მეტი ფინანსური შეღავათის მომტანი იქნება მოსახლეობისთვის, რადგან გაზის დანახარჯის მხოლოდ ყოველთვიური გადახდა მოუწევთ მათ და არა ერთიანად, როგორც შეშის ყიდვის დროს.
